Проезд троллейбусом: № 5, № 7 остановка "Университет пищевых и химических технологий"
Автобусом: №7, №11 остановка "Университет пищевых и химических технологий"
На территории УО "Могилёвский государственный технологический колледж" и прилегающей к нему территории продолжаются работы по устранению последствий стихии. Каждый день рабочий коллектив вместе с учащимися колледжа с раннего утра выходит на расчистку завалов, восстановление поврежденных сооружений и благоустройство территории. Поваленные деревья, обломки крыш, разбитые стекла – все это постепенно уходит в прошлое благодаря их неустанному труду.
Несмотря на трудности и физическую усталость, в команде царит атмосфера взаимопомощи и поддержки. Старшие делятся опытом с младшими, а учащиеся, в свою очередь, вносят свой энтузиазм и энергию в общее дело. Восстановление колледжа стало не только задачей, но и возможностью проявить солидарность и сплоченность.
Руководитель по военно-патриотическому воспитанию
Ю. С. Глоба
14 июля в рамках летней занятости в библиотеке для учащихся колледжа проведена краеведческая викторина «Я в этом городе живу, я этот город знаю!».
Учащимся было предложено отгадать самые знаковые достопримечательности города Могилева по их очертаниям, ведь Могилев, имеет богатую историю и культурное наследие, которые и определили его неповторимый колорит.
Дополнительно ребята ознакомились с историей города Могилева, исторически значимыми архитектурными памятниками, узнали много нового о достопримечательностях нашего города.
Мероприятие способствует формированию патриотизма, расширяет кругозор учащихся и воспитывает уважение к истории города.
Библиотека колледжа
Сильная личность
Шутка или реальность
15 ліпеня 1901 г. нарадзіўся Уладзімір Мікалаевіч Дубоўка – беларускагі паэт, празаік, перакладчык, крытык.
Радзімай Уладзіміра Дубоўкі з’яўляецца вёска Агароднікі на Пастаўшчыне. У сям’і было шэсць сыноў і адна дачка. Будучы паэт з маленства прывык да працы. Пачатковую адукацыю ён атрымаў у Манькаўскай школе, пазней вучыўся ў Мядзельскім двухкласным вучылішчы. У 1918 г. скончыў Нова-Вілейскую настаўніцкую семінарыю, настаўнічаў на Тульшчыне (1918—1920). У 1920—1921 гг. служыў у Чырвонай Арміі. Пасля дэмабілізацыі працаваў метадыстам і інспектарам беларускіх школ Наркамата асветы РСФСР і вучыўся ў Вышэйшым літаратурна-мастацкім інстытуце імя В. Брусава, які скончыў у 1924 г.
Працаваў рэдактарам беларускага тэксту «Весніка ЦВК, СНК і СПА Саюза ССР» (1922—1925), адказным сакратаром пастпрэдства БССР пры ўрадзе СССР (1923—1924), выкладчыкам беларускай літаратуры Камуністычнага ўніверсітэта народаў Захаду (1924—1927), рэдактарам «Збору законаў і загадаў рабоча-сялянскага ўраду Саюза ССР» (1926—1930).
У 1927 г. ажаніўся з Марыяй Кляўс, а праз год у іх нарадзіўся сын Альгерд.
Хоць У. Дубоўка пастаянна жыў у Маскве, але прымаў актыўны ўдзел у беларускім літаратурным руху. Членам літаратурнай арганізацыі «Маладняк» з’яўляўся ад часу яе ўзнікнення (1923), быў адказным сакратаром Цэнтральнага Бюро, рэдактарам некалькіх нумароў часопіса «Маладняк», старшынёй маскоўскай філіі «Маладняка» Таксама стаў першым рэдактарам часопіса «Беларускі піянер» (цяпер «Бярозка»). Вясной жа 1926 г. разам з Адамам Бабарэкам, Кузьмой Чорным, Кандратам Крапівой, Змітраком Бядулем, Язэпам Пушчам стварыў новае літаратурнае аб’яднанне — «Узвышша».
У 1930 г. быў арыштаваны і асуджаны на 5 гадоў высылкі (у 1935 г. тэрмін высылкі быў падоўжаны на 2 гады), а ў 1937 г. — на 10 гадоў пазбаўлення волі. Пакаранне адбываў у Кіраўскай вобласці, у Чувашыі, на Далёкім Усходзе. У 1947 г. вызваліўшыся з лагера і не маючы права вярнуцца ні ў Беларусь, ні ў Маскву, выбраў месцам жыхарства Грузію, дзе пасяліўся з жонкай Марыяй (іх адзіны сын загінуў у 1941 г.). Зноў быў арыштаваны ў 1949 г. і асуджаны на 25 гадоў. Літаратурнай працай у зняволенні не займаўся, працаваў тынкавальшчыкам, мулярам, сталяром, юрысконсультам, эканамістам, бухгалтарам.
Пасля рэабілітацыі (1957) жыў у Маскве, але часта прыязджаў у Беларусь, дзе выходзілі яго кнігі.
Памёр 20 сакавіка 1976 г.
Бібліятэка каледжа
Ежегодно 15 июля отмечается один из международных дней ООН — Всемирный день навыков молодежи, учреждённый Генеральной Ассамблеей ООН в декабре 2014 года (резолюция A/RES/69/145), с целью повышения уровня информированности о важности инвестирования в развитие навыков молодежи, улучшения социально-экономических условий для молодых людей для решения проблем безработицы и неполной занятости.
Также эта дата призвана напомнить о роли молодежи в продвижении устойчивого развития и необходимости инвестиций в здравоохранение, профессиональную подготовку и трудоустройство молодых людей. Идея учреждения Дня принадлежит представителям Шри-Ланки в ООН, которые на очередном заседании Генеральной Ассамблеи выразили обеспокоенность по поводу роста и масштабов безработицы среди молодежи.
Молодость – активный период жизни, когда человек строит карьеру, участвует в общественной деятельности, создаёт семью. Предполагается, что приобретение молодыми людьми дополнительных навыков облегчит им доступ на изменяющийся рынок труда и поможет принимать верные решения, касающиеся работы и жизни. Правительства же стран должны эффективнее бороться с таким пагубным явлением, как безработица, и помогать в улучшении экономических условий жизни молодёжи.
Библиотека колледжа
13.07.2025 бойцы студенческого производственного отряда "Молния" имени Героя Советского Союза Ф.А.Смолячкова, которые в настоящее время трудятся в ОАО "Минский электротехнический завод имени В.И.Козлова" в рамках республиканского межпрофильного проекта "Энергетик - 2025", приняли участие в конкурсе визиток.
Ребята достойно представили отряд, презентовав свои теоретические и практические способности.
Желаем бойцам отряда "Молния" успехов в труде и творчестве, всегда добиваться поставленных целей и открывать новые горизонты!
Начальник отдела воспитательной работы
Л. Н. Бобкова
Учащиеся-волонтёры и трудовой коллектив УО "Могилёвский государственный технологический колледж" принимают активное участие в ликвидации последствий, разбушевавшейся накануне стихии в Могилеве.
Их усилия направлены на расчистку территории колледжа и прилегающих улиц от поваленных деревьев и сломанных веток. Вооружившись пилами, топорами и граблями, они оперативно устраняют завалы, освобождая проезжую часть и тротуары.
В трудную минуту наши ребята и коллектив колледжа продемонстрировали сплоченность и готовность прийти на помощь. Их самоотверженный труд – пример гражданской ответственности и истинного патриотизма.
Руководитель по военно-патриотическому воспитанию
Ю. С. Глоба
Учащиеся нашего колледжа приняли участие в открытом заседании суда с участием несовершеннолетнего, обвиняемого по ст.329 УК РБ.
Огромное спасибо Короткевич И.Ф., заместителю председателю комиссии по делам несовершеннолетних Могилевского горисполкома, за возможность поприсутствовать на заседании, задуматься и сделать правильные выводы в сфере наркооборота
Заместитель директора по УВР
В. О. Баян
Молодежь Могилевщины принимает активное участие в масштабном субботнике по ликвидации последствий разгула стихии.
Активисты ОО «БРСМ» УО "Могилевский государственный технологический колледж" задействованы на уборке дворовой территории на улице Народного Ополчения в Могилеве.
Заместитель директора по УВР
В. О. Баян
В июле месяце в колледже работает штаб трудовых дел: мальчишки чинят парты, стулья, помогают на территории колледжа.
Все заняты подготовкой к новому учебному году!
Заместитель директора по УВР
В. О. Баян
В результате ураганного ветра 10 июля были повалены деревья на территории колледжа.
Волонтёры вышли на места последствий стихии, чтобы оперативно очистить территорию от сломанных веток и древесины.
Благодарим всех, кто принял участие в восстановительных работах.
Ваш вклад — залог чистоты и порядка в нашем городе.
Заместитель директора по УВР
В. О. Баян
11 ліпеня – дзень народзінаў Янкі Чабора – беларускага паэта, публіцыста.
Янкі Чабор (Іван Патаповіч) нарадзіўся 11 ліпеня 1911г. у вёсцы Рачканы Слуцкага павета Мінскай губерні у вялікай патрыярхальнай сялянскай сям’і. Дзеці змалку прывучаліся да працы, дапамагалі па гаспадарцы.
Першапачатковую адукацыю Іван атрымаў у вясковай школе, паступіў ў чацвёрты клас Віленскай беларускай гімназіі. У час вучобы захапіўся беларускай літаратурай, асабліва любіў вершы Янкі Купалы і Якуба Коласа. Іван Патаповіч скончыў гімназію ў 1931г., затым вучыўся ў Віленскім універсітэце. Студэнтам стаў членам КПЗБ, вёў прапагандысцкую работу сярод студэнтаў-беларусаў.
Усе свае паэтычныя і публіцыстычныя творы Іван Патаповіч падпісваў псеўданімам Янка Чабор. Яго першыя вершы («Васілёк», «Мы арлы») былі змешчаны ў 1928г. у рукапісным часопісе падпольнай ячэйкі Віленскай беларускай гімназіі «Васілёк». Пісаў вершы публіцыстычнага, маральна-выхаваўчага характару. Друкаваўся ў «Беларускай газеце» — легальным неафіцыйным органе КПЗБ.
У 1931г. Янка Чабор надрукаваў «Адкрыты ліст» з заклікам да заходнебеларускіх пісьменнікаў аб’яднацца ў адзіную пісьменніцкую арганізацыю. Быў адным з ініцыятараў стварэння Літаратурнага фронту сялянска-рабочых пісьменнікаў Заходняй Беларусі. Мэтай стварэння стала ідэйнае выхаванне літаратурнай моладзі і барацьба за прынцыпы класавасці і камуністычнай партыйнасці літаратуры. Фронт выкрываў шкоднасць буржуазных тэорый надкласавасці і апалітычнасці мастацтва. Праграма фронту была выкладзена ў «Дэкларацыі паэтаў…», апублікаванай у часопісе «Літаратурная старонка» (1934). Заклік падпісалі Янка Чабор, Міхась Васілёк, Аляксей Рэдзька, Пятрусь Граніт, Звястун (Піліп Пестрак), Анатоль Іверс.
На з’ездзе пісьменнікаў у Вільні (снежань 1933г.) Іван Патаповіч быў абраны рэдактарам-выдаўцом літаратурна-мастацкага часопіса «Літаратурная старонка», які стаў друкаваным органам Літаратурнага фронту. У часопісе Янка Чабор змясціў некалькі вершаў («Заклік», «Гэй, арліна мая сіла…»), галоўным пасылам якіх быў заклік да рэвалюцыйнай перабудовы жыцця. Першы нумар часопіса выйшаў з друку 25 студзеня 1934г. і быў адразу канфіскаваны польскімі ўладамі.
У сакавіку 1934г. Іван Патаповіч быў арыштаваны польскай паліцыяй за сваю грамадска-палітычную дзейнасць і змешчаны ў Лукішскую турму. Літаратурны фронт распаўся ў выніку арыштаў. Больш за два гады доўжылася следства. У сакавіку 1936г. Янка Чабор быў асуджаны на пяць гадоў турмы.
У верасні 1936г. Янка Чабор выходзіць з турмы па амністыі і займаецца арганізацыяй кааператываў у вёсках сваёй ваколіцы. Пасля ўз’яднання Заходняй Беларусі з БССР прымаў удзел ва ўстанаўленні Савецкай улады і ў рабоце першых савецкіх устаноў у родным раёне.
У 1943г. Янка Чабор памёр. Дакладная дата, месца і абставіны смерці нявысветленыя. Вядома, што ў канцы 1939г. ён быў выкліканы ў Ляхавічы. Далейшы яго лёс невядомы, ёсць меркаванне, што ён быў арыштаваны органамі НКУС, загінуў у лагеры. Усе родныя Янкі Чабора былі рэпрэсіраваны як кулакі і адпраўлены ў Сібір, у Краснаярскі край. Пасля вайны сям’я была рэабілітавана і атрымала дазвол вярнуцца на радзіму.
Бібліятэка каледжа
На празднике Купалье в Александрии учащиеся колледжа выступили с проникновенной программой, посвящённой 80-летию освобождения Беларуси.
Тёплые слова, музыкальные номера и искренние эмоции стали частью большого культурного полотна, напомнив нам всем: мир — это не просто слово, это ценность, которую мы сохраняем вместе.
Благодарим ребят за трогательное выступление, наполненное светом, памятью и надеждой. Такие моменты объединяют поколения и вдохновляют на добро.
Педагог-организатор
О. Д. Юшковская
7 ліпеня ў рамках летняй занятасці для навучэнцаў каледжа, праведзена літаратурная гадзіна «Хацела б быць я рэчкай хуткай, Абегчы родны край!» (да дня нараджэння Алаізы Пашкевіч).
Навучэнцы пазнаёміліся з жыццём і творчасцю Алаізы Пашкевіч – беларускай паэткі, празаіка, грамадска-палітычнага дзеяча, акторкі і педагога. Публіцыстычная спадчына пісьменніцы выяўляе грамадзянскую пазіцыю аўтара, яе высокі дух і эмоцыі ў змаганні за нацыянальнае адраджэнне беларускага народа, будучыні Беларусі – маладых людзей. Паэтка звярталася да моладзі з заклікам шанаваць родную мову, рыхтаваць сябе да грамадскай работы: “На вас – моладзі – ляжыць вялікая павіннасць: развіваць далей родную мову, узбагачваць свой народ знаннем і культурай. Вы здабываеце навуку для сябе, дык дзяліцеся ёю з тымі, хто для вас цяжкай працай здабывае кусок хлеба. Толькі не кідайце роднай мовы: бо сапраўды для свайго народа тады вы ўмёрлі!”.
У ходзе мерапрыемства была прадэманстравана стужка беларускага тэлебачання “Урокі жыцця першай беларускай настаўніцы”.
Бібліятэка каледжа
Поздравляем участников с блестящим завершением экологического конкурса «Мой Днепр» — события, которое объединило людей неравнодушных, творческих и по-настоящему влюблённых в природу родного края.
Вы не просто поделились своими идеями, наблюдениями и проектами — вы внесли живой вклад в осознание того, каким должно быть ответственное отношение к нашей реке, нашему городу, нашей планете. В каждом вашем рисунке, эссе, видеоролике или исследовании — трепетная забота, мудрость и стремление к переменам во благо природы.
Днепр благодарит вас за голос, за внимание, за вдохновение. Благодаря вам он звучит громче и чище — в сердцах, в мыслях, в делах.
Пусть этот конкурс станет не финишем, а началом пути — дорогой осознанности, уважения к окружающей среде и любви к малой родине.
Общественный эколог
И. В. Литвина
7 ліпеня - дзень народзінаў Янкі Купалы – беларускага паэта, драматурга, публіцыста, перакладчыка.
Янка Купала — класік сусветнай і беларускай літаратуры, адзін з заснавальнікаў новай беларускай літаратуры і сучаснай беларускай літаратурнай мовы, народны паэт Беларусі, духоўны лідэр беларускага нацыянальнага адраджэння. Выступаў як паэт, драматург, публіцыст, перакладчык, грамадскі дзеяч.
Творчасць Янкі Купалы заслужыла сусветнае прызнанне — пра гэта сведчыць шырокі грамадскі рэзананс, які яна атрымала ў многіх краінах свету. Творы беларускага песняра перакладзены амаль на 100 замежных моў. Толькі верш «А хто там ідзе?» перакладзены на 82 мовы народаў свету, у тым ліку на найбольш распаўсюджаныя — англійскую, арабскую, італьянскую, кітайскую, нямецкую, рускую, французскую, хіндзі, японскую і іншыя.
Імя Янкі Купалы носяць шматлікія вуліцы ў Беларусі і за мяжой, праспекты, плошчы і населены пункт. Імя Янкі Купалы маюць Нацыянальны акадэмічны тэатр у Мінску, Інстытут мовы і літаратуры Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт, шэраг бібліятэк і школ.
У 1959 годзе заснавана Літаратурная прэмія імя Янкі Купалы, з 1965 года — Дзяржаўная прэмія імя Янкі Купалы ў галіне літаратуры, мастацтва і выканаўчага майстэрства. Творчасць Янкі Купалы мае сусветнае прызнанне: у 1982 годзе ў Беларусі і па рашэнні ЮНЕСКА ва ўсім свеце ўрачыста святкавалася 100-годдзе з дня нараджэння народнага песняра.
Працуюць Дзяржаўны літаратурны музей Янкі Купалы ў Менску і чатыры яго філіялы: «Акопы» ў Лагойскім раёне, «Яхімоўшчына» ў Маладзечанскім раёне, Купалаўскія мемарыяльныя запаведнікі «Вязынка» ў Маладзечанскім раёне (дзе штогод праводзяцца купалаўскія святы паэзіі) і «Ляўкі» ў Аршанскім раёне.
У 1992 годзе ў гонар паэта была выпушчана манета вартасцю ў 1 рубель.
Помнікі Янку Купалу ўсталяваны ў наступных гарадах Беларусі: Мінск, Радашковічы, Вязынка, Ляўкі.
Бібліятэка каледжа
Волонтеры учебной группы 3ТПП,2 уППм,1уПП приняли участие в 22-й международной спартакиаде инваспорта «Золотой лев», посвященной Дню города Могилева и Дню Независимости Республики Беларусь.
В соревнованиях принимают участие более 100 человек из 17 команд, которые представляют такие города и населенные пункты, как Могилев, Минск, Белыничи, Чаусы, Салтановка, Реста, Москва, Санкт-Петербург, Наро-Фоминск, Сергиев Посад, Королев, Сафоново, Протвино, Смоленск, Луганск.
Программа спартакиады включает соревнования по жульбаку, кульбутто, стрельбе из пневматической винтовки, корнхолу, дартсу, бочча, новусу, армрестлингу.
Куратор группы
Н. В. Колотилкина
3 июля Республика Беларусь отмечает главный государственный праздник – День Независимости. Педагогический коллектив и учащиеся колледжа приняли участие в митинге на мемориальном комплексе "Буйничское поле".
Сегодня мы отдаём дань памяти и уважения всем тем, кто сражался на фронтах Великой Отечественной войны, участвовал в партизанском и подпольном движении, трудился в тылу ради жизни будущих поколений, дав возможность нам, их потомкам, создать свободную и развитую страну – Республику Беларусь.
Безграничная благодарность поколению победителей всегда будет жить в наших сердцах!
Заместитель директора по УВР
В. О.Баян
Сегодня вы, учащиеся групп 3КД, 33 и 36, не просто закрываете дверь — вы распахиваете окна в новый мир!
Годы учёбы были наполнены не только лекциями и экзаменами, но и смехом, дружбой, преодолениями и победами.
Вы — поколение мечтателей и творцов, тех, кто не боится идти вперёд.
Пусть полученные знания станут прочным фундаментом будущих успехов, а впереди будет ещё больше свершений и вдохновения. И каждый из вас найдёт путь по сердцу, мечту по душе и дело по любви. Спасибо, что делали эти стены теплее, светлее, мудрее.
Мы гордимся вами и всегда будем верить в ваше будущее!
В добрый путь, выпуск 2025!
Педагог-организатор
О. Д. Юшковская
6 ліпеня дзень народзінаў Янкі Лучыны – беларускага паэта ХІХ стагоддзя.
Янка Лучына — гэта адзін з псеўданімаў Івана Люцыянавіча Неслухоўскага. Ім паэт падпісваў толькі творы на беларускай мове. Псеўданім быў узяты ад страчанай часткі прозвішча продкаў - Лучыўка.
Нарадзіўся ў Мінску і паходзіў са шляхецкага роду Лучыўка-Неслухоўскіх (продак паэта Пшэбыслаў Дамброва праславіўся ў XIII ст. у бітве з татара-манголамі).
Выхоўваўся Янка Лучына ў прыватным пансіёне і ў гімназіі, пасля паступіў на механічны факультэт Пецярбургскага ўніверсітэта.
Пасля інстытута Янку Лучыну накіравалі служыць на чыгуначныя склады ў горад Тыфліс — тагачасны буйны прамысловы цэнтр Расійскай імперыі. Праз два гады Іван Неслухоўскі прыехаў на пабыўку ў Мінск, дзе захварэў на параліч. У Тыфліс ён не вярнуўся і ўладкаваўся на службу ў мінскае тэхнічнае бюро Лібава-Роменскай чыгункі.
Янка Лучына пісаў на беларускай, польскай, рускай, мовах. Выступаў у розных жанрах.
Першы нумар новай газеты «Минский листок» за 1886 год было яму даручана адкрыць вітальна-рэкламным вершам «Не ради славы иль расчета».
У тым жа 1886 годзе ў варшаўскім часопісе «Kłosy» быў надрукаваны і першы польскамоўны верш Яна Неслухоўскага «Раскоша натхнення», у якім паэт прызнаваўся ў любові да роднага краю, яго прыроды
Свае першыя беларускія творы Янка Лучына не публікаваў. Як беларускі паэт ён дэбютаваў у друку ў 1889 годзе, калі змясціў у газеце «Минский листок» верш «Вясновай парой», паклаўшы тым самым пачатак вяртанню беларускай літаратуры да друкаванага жыцця, перарванага пасля паражэння паўстання 1863 года царскімі рэпрэсіямі на чвэрць стагоддзя.
У 1892 годзе быў надрукаваны верш Янкі Лучыны «Роднай старонцы», якому было наканавана надзвычай моцна паўплываць на беларускі літаратурны працэс. Гэты верш разбіралі на эпіграфы і цытаты навукоўцы і пісьменнікі, з тэксту верша нарадзіліся назвы першых беларускіх газет «Наша ніва» і «Наша доля»:
«Сонца навукі скрозь хмары цёмныя
Прагляне ясна над нашай ніваю,
I будуць жыці дзеткі патомныя
Добраю доляй — доляй шчасліваю!..»
Беларускамоўная творчасць Янкі Лучыны, якая дайшла да нас, колькасна нешматлікая: 14 арыгінальных вершаў («Вясновай парой», «Вясна», «Сівер», «Што птушкі казалі», «Каршун», «Што думае Янка, везучы дровы ў горад», «Стары ляснік» і інш.) і пяць перакладаў на беларускую мову твораў свайго аднадумцы і творчага настаўніка Уладзіслава Сыракомлі («Ямшчык», «Горсць пшаніцы», «Бусел», «Надта салодкія думкі», «Не я пяю — народ Божы…»). Вядома, што паэт напісаў па-беларуску нашмат больш (у прыватнасці, паэмы «Пятруся», «Віялета», «Гануся», «Андрэй»).
Тэматычна паэія Янкі Лучыны звязаная пераважна з жыццём беларускай вёскі. Ён па-мастацку асэнсаваў рэчаіснасць, сцвярджаў дэмакратычныя ідэалы. Паэт засяроджваў увагу на малюнках вясковага жыцця і на вобразе селяніна як галоўнага носьбіта беларускай нацыянальнай ментальнасці, развіваў узаемадзеянне рэалістычнага і рамантычнага пачаткаў у сваёй творчасці, закладваў асновы беларускай філасофскай лірыкі.
Ён аўтар нарыса «З крывавых дзён» (1889), напісанага паводле ўспамінаў удзельніка паўстання 1863-64 і прысвечанага ўзнаўленню эпізодаў, карцін вызваленчай барацьбы на Міншчыне і паходу паўстанцаў ад Мінска ў Ігуменскі павет пад кіраўніцтвам Б. Свентаржэцкага і С. Ляскоўскага. Збярогся таксама яго драматычны абразок без назвы.
Да нашага часу дайшла толькі частка твораў. У час 1-й сусветнай вайны рукапісная спадчына Янкі Лучыны трапіла за мяжу.
На польскай мове выдадзена кніга вершаў Я. Лучыны «Паэтычныя творы» (Варшава, 1898), таксама некалькі вершаў уключана ў польскамоўны зборнік «Вершы» (1898), на рускай мове апублікавана некалькі вершаў і аповесць «Верочка» (1900), у Пецярбургу на беларускай — зборнік «Вязанка» (1903, падрыхтаваны да друку суполкай «Круг беларускай народнай прасветы і культуры»).
Пры жыцці Івана Неслухоўскага выйшаў толькі нарыс «З крывавых дзён». 16 ліпеня 1897 года Янка Лучына памёр, пакінуўшы неўпарадкаваны архіў, у тым ліку з беларускімі вершамі. Пахаваны ён на Кальварыйскіх могілках у Мінску.
Бібліятэка каледжа
6 ліпеня дзень народзінаў Пятра Глебкі – беларускага паэта, драматурга, перакладчыка, грамадскага дзеяча.
Гісторыя беларускай літаратуры XX стагоддзя складаецца з неверагодна розных лёсаў. Адны з іх трагічна абарваныя рэпрэсіямі ці вайной, другія – адзначаны высокімі пасадамі і ўзнагародамі, стосам выдадзеных твораў.
Пятро Глебка ніколі не быў арыштаваны, не зведаў горыч ссылкі. Ён быў з тых, каго ўзнагароджвалі ордэнамі і медалямі. Ён сябраваў з Кузьмой Чорным, быў вучнем Янкі Купалы і часта атрымліваў кнігі ў падарунак ад Кандрата Крапівы.
Пятро Глебка нарадзіўся 6 ліпеня 1905 года ў вёсцы Вялікая Уса на Узденшчыне, у шматдзетнай сялянскай сям’і. Акрамя царкоўнапрыходскай школы і вышэйшага пачатковага вучылішча хлопец скончыў Уздзенскую сямігодку. Яшчэ ў школе Пятро спрабаваў пісаць вершы, якія змяшчаліся ў школьным часопісе “Вір”. Затым Глебка паступіў у Мінскі педагагічны тэхнікум імя Усевалада Ігнатоўскага. Сярод выкладчыкаў былі Якуб Колас і Язэп Лёсік.
У 1925 годзе паэтычныя публікацыі юнака з’явіліся на старонках часопісаў “Малады араты”, “Беларускі піянер” і газет “Беларуская вёска”, “Савецкая Беларусь”. Выходзіць першая кніга паэта “Шыпшына” – паэтычны зборнік лірычнай паэзіі.
У 1930 годзе Глебка скончы ў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага факультэта БДУ. Пасля ўніверсітэта Пятро некаторы час працаваў загадчыкам літаддзела ў газеце “Калгаснік Беларусі” і ў часопісе “Полымя рэвалюцыі”.
На другім курсе педтэхнікума юнак знаёміцца з Нінай Бялькевіч, якая вучылася там жа, толькі на першым курсе. Каханне было ўзаемным, нягледзячы на тое, што маці Ніны была супраць гэтага шлюбу. Маладыя распісаліся. У доме Бялькевічаў была сапраўдная творчая атмасфера. Часта там бывалі Янка Купала, Якуб Колас, Пятрусь Броўка, Кузьма Чорны.
У 1934 годзе Пятра Глебку прымаюць у толькі што створаны Саюз пісьменнікаў БССР. Там ён працуе кансультантам па паэзіі, таксама вылучаецца дэлегатам на першыя з’езды пісьменнікаў БССР і СССР.
У 1930-я гады свет убачылі кнігі Пятра Глебкі “Урачыстыя дні”, “Хада падзей”, “Арка над акіянам”, “Арлянка”, “Чатыры вятры” і “Мужнасць”.
1937 год… Разгар рэпрэсій. Расстраляныя, закатаваныя, сасланыя лепшыя прадстаўнікі айчыннай інтэлігенцыі. Няма больш “Узвышша” і “Полымя”. Глебка, Броўка і Крапіва пазбегнулі арышту.
Пачалася Вялікая Айчынная вайна. Пятру Фёдаравічу прыйшлося пакінуць Мінск. Пачалося жыццё ва эвакуацыі. Паэт працуе ў рэдакцыях франтавых газет «Красноармейская правда», “За Савецкую Беларусь” і “За свободную Беларусь”.
Ніна Іларыёнаўна Глебка, любімая жонка, засталася ў акупіраваным Мінску. Пачынае супрацоўнічаць з Мінскім падполлем і партызанамі. У час вайны Ніна Глебка выхоўвала выратаваную з гета шасцігадовую яўрэйскую дзяўчынку, якую яна ахрысціла ў праваслаўе, каб адвесці небяспеку.
Сярод лепшых вершаваных твораў пісьменніка ваеннага часу – вершы “Партызаны”, “Дзень вайны”, “Мы вернемся”, якія друкаваліся ў сатырычнай газеце-плакаце “Раздавім фашысцкую гадзіну” і ў “Партызанскай дубінцы”. Лірыка Пятра Глебкі ваеннага часу лічыцца вяршыняй яго літаратурнай працы.
Пасля вайны пісьменнік актыўна ўключыўся ў грамадскае і культурнае жыццё краіны, працягваў літаратурную дзейнасць: пісаў вершы, літаратурна-крытычныя і публіцыстычныя артыкулы, займаўся перакладамі на беларускую мову твораў класікаў рускай, украінскай, польскай, англійскай.
У 1945 годзе Глебка працуе ў Акадэміі навук БССР, у Інстытуце літаратуры, мовы і мастацтва, а ў 1956 годзе становіцца на чале Інстытута мовазнаўства.
Акрамя літаратурнай і навуковай дзейнасці Глебка вёў шырокую грамадска-культурную справу. Неаднаразова яго абіралі дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР. У складзе беларускай дэлегацыі паэт чатыры разы прымаў удзел у рабоце сесій Генеральнай Асамблеі ААН.
Пятро Глебка быў узнагароджаны ордэнам Леніна, двума ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэнамі Чырвонай Зоркі, “Знакам Пашаны”, медалямі і граматамі.
У народзе казалі: «Звярніся да Глебкі, і ён дапаможа». У архіве пісьменніка захоўваецца шмат лістоў з просьбамі пазычыць грошай, уладкаваць на працу блізкага чалавека дый пра шмат што іншае.
Пятро Глебка памёр 18 снежня 1969 года. Пахаваны на Усходніх могілках у Мінску. На доме, дзе ён жыў, устаноўлена мемарыяльная дошка. Яго імя носіць адна з вуліц Мінска і Літвянская школа ва Уздзенскім раёне.
Бібліятэка каледжа
5 ліпеня – дзень народзінаў Людмілы Рублеўскай – беларускай паэткі, пісьменніцы, літаратурнага крытыка, драматурга, перакладчыцы, журналісткі.
Людміла Рублеўская адна з найбольш вядомых пісьменніц сучаснай Беларусі. Пра яе кажуць, што яна прадаўжальніца справы пачатай Караткевічам. Сапраўды, пачынаючы сваю творчасць з паэзіі, зараз яна працуе ў жанры гістарычнага дэтэктыва. Аўтар больш трыццаці кніг розных жанраў — паэзія, проза, драматычныя творы, эсэ, крытыка (“Крокі па старых лесвіцах”, “Замак месячнага сяйва”, “Старасвецкія міфы горада Б”, “Прыгоды мышкі Пік-Пік”, “Сэрца мармуровага анёла”, “Пярсцёнак апошняга імператара”, “Шыпшына для пані”, “Сутарэнні Ромула” і інш). З’яўляецца ўладальнікам вялікай колькасці літаратурных прэмій і ўзнагарод.
Той, хто цікавіцца беларускай літаратурай, не мог не чуць імёны Пранціша Вырвіча і Барталамея Лёдніка, авантурыстаў родам з XVIII стагоддзя, герояў знакамітай прыгодніцкай сагі “Авантуры Пранціша Вырвіча, шкаляра і шпіёна”. Выдатная мова і аўтарскі гумар, неверагодныя павароты сюжэта, захапляльная атмасфера века “плашча і кінжала”, сапраўдныя таямніцы беларускай гісторыі захопяць чытача з першых старонак твора, які, дарэчы, нядаўна экранізаваны.
Тэксты твораў Людмілы Рублеўскай адрозніваюцца інтэлектуальнасцю і рамантызмам, тонкім гумарам і захапляльнымі сюжэтамі. Значнае месца ў творчасці пісьменніцы займаюць творы гістарычнай тэматыкі. Незвычайныя гістарычныя факты у тэкстах суправаджаюцца багатым архіўныі і ілюстратыўным матэрыялам.
Яе творы перакладзены на многія замежныя мовы. Згодна з галасаваннем аднаго з фондаў ААН Людміла Рублеўская ўвайшла ў дзясятку самых паспяховых жанчын Беларусі.
Библиотека колледжа
В Беларуси 3 июля отмечается главный праздник белорусской государственности – День Независимости Республики Беларусь. Праздник был учрежден в 1996 году и ежегодно отмечается в день освобождения Минска от немецко-фашистских захватчиков в 1944 году.
Решение о праздновании Дня Независимости 3 июля было принято на республиканском референдуме в 1996 году, а до этого, с 1991 года День Независимости отмечался 27 июля, в день принятия Декларации о государственном суверенитете Беларуси.
Решение о праздновании Дня Независимости - это дань героизму и стойкости белорусского народа, самоотверженной борьбе подпольщиков и партизан, беспримерному трудовому подвигу тех, кто поднимал республику из руин, строил заводы, дома, школы, кто выпускал первую продукцию на предприятиях.
Многие поколения белорусов стремились к независимости. На историческом пути к ней нашему народу пришлось пережить тяжелейшие этапы, выдержать колоссальное политическое давление. И сегодня у нас есть уникальная возможность жить в независимой стране, которая самостоятельно определяет приоритеты развития, внутреннюю и внешнюю политику. Этим можно гордиться и следует дорожить.
Для белорусов 3 июля — это не просто официальный выходной день, а главный в году государственный праздник, который отмечается по всей Республике. По традиции главным мероприятием Дня Независимости является торжественный военный парад, демонстрирующий достижения суверенной Беларуси и напоминающий о том, что белорусский народ ценой немыслимых потерь завоевал свободу и в дальнейшем будет ее отстаивать перед любыми возникающими препятствиями и трудностями. Различные светские мероприятия, концерты, патриотические выступления дополняют программу празднования.
Библиотека колледжа